De nieuwe structuur van vzw The village
Vzw The village bestaat sinds 2013. Het accent lag in de periode 2013-2019 vooral op de Zuid-werking. Er waren ook wel initiatieven in het Noorden die verder reikten dan fondsenwerving -een fototentoonstelling in een bankkantoor met toespraken tijdens de openingsreceptie is een goed voorbeeld- maar het bleef beperkt.De Provincie Oost-Vlaanderen, hoofdsponsor van het PROUD-project voor kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking in Oeganda, bleef gelukkig altijd de noodzaak van een werking in Oost-Vlaanderen benadrukken. Nu hebben we besloten daar heel uitdrukkelijk werk van te maken door de Noord-werking net als de Zuid-werking te gaan institutionaliseren.
De nieuwe structuur van vzw The village ziet er als volgt uit:
VZW THE VILLAGE
Vlaanderen
KALKEN MONDIAAL sensibilisering voor verbondenheid
ABAL ontmoetingsplek voor iedereen
BEAU Museum Proud project
PROUD UG onderwijs voor kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking
WORK UG werk voor (jong)volwassenen met een verstandelijke beperking
Kalken Mondiaal staat voor verbondenheid
KALKEN MONDIAAL gaat over verbondenheid op verschillende niveau’s: van de buurt tot internationaal. Er is een trend naar lokaal en duurzaam die wij volledig onderschrijven en een noodzaak aan internationale solidariteit die je bij God niet kan ontkennen. Vzw The village staat voor lokaal mondiaal. Kalken Mondiaal reflecteert de ideologie van onze vzw: we willen mensen met elkaar verbinden. Het doel is sociale verbondenheid, dichtbij en veraf.
In de voorlopige eindfase van de corona-crisis roepen we niet op het rijk der ongebondenheid maar op het rijk der verbondenheid. Het rijk van lokale verbondenheid en internationale solidariteit. Verbondenheid die blijkt uit het begeleiden van ouderen in de eigen buurt, uit het dicht bij huis laten werken van mensen met een verstandelijke beperking, het verwelkomen van asielzoekers…
We openen een ontmoetingsplek ‘Abal’ voor ongedwongen samen zijn dicht bij huis over de sociale scheidslijnen heen. Een plaats voor alle leeftijden. Een plaats die open staat voor alle culturen. Een smeltkroes. Met een regenboogkleurtje.
En een Museum ‘Beau’ waar je foto’s en filmpjes kan bekijken over het PROUD project in Oeganda waarmee wij sinds 2013 verbonden zijn.
Ubuntu is a traditional African concept. The word ubuntu comes from the Zulu and Xhola languages, and can be roughly translated as "humanity towards others." Ubuntu embodies all those virtues that maintain harmony and the spirit of sharing among the members of a society.
The ethical values of ubuntu include respect for others, helpfulness, community, sharing, caring, trust and unselfishness. Ubuntu underscores the importance of agreement or consensus, and gives priority to the well-being of the community as a whole.In Runyakitara, the collection of dialects spoken by the Banyankore, Banyoro, Batooro and Bakiga of Western Uganda obuntu refers to the human characteristics of generosity, consideration and humaneness towards others in the community.
Ubuntu is een traditioneel Afrikaans concept. Het woord ubuntu komt uit de Zulu- en Xhola-talen en kan ruwweg worden vertaald als "menselijk zijn tegenover anderen". Ubuntu gaat over met elkaar delen en het behoud van een harmonieuze samenleving.
Ubuntu staat voor respect voor anderen, behulpzaamheid, gemeenschap, delen, zorgzaamheid, vertrouwen en onbaatzuchtigheid. Ubuntu onderstreept het belang van overeen komen, van consensus. Ubuntu hecht veel belang aan het welzijn van de gemeenschap als geheel.
In Runyakitara, de verzameling dialecten die worden gesproken door de Banyankore, Banyoro, Batooro en Bakiga van West-Oeganda verwijst obuntu naar vrijgevigheid, het in acht nemen van het belang van de andere en menselijkheid in het algemeen.
De ‘Internationale dag van de leraar’ is een vrij recent initiatief van de VN. Het kan helpen om het beroep in de belangstelling te plaatsen en mensen meer gevoelig te maken voor kwesties die het beroep van leraar aanbelangen. Dit jaar is het thema 'Covid 19 en onze leerkrachten: impact, geleerde lessen en hoe verder?'.
Leraren in nood
De Oegandese scholen sloten in maart 2020 hun deuren als één van de maatregelen om de Covid-pandemie een halt toe te roepen. En de meeste scholen zijn vandaag nog steeds gesloten! Omdat de vrije scholen leven van de bijdragen van de ouders kregen de leraren al snel geen loon meer.
Weinig alternatieven
Waar leven die leraren dan van? Ze hebben het moeilijk en werken op het veld van hun familie in hun dorp van herkomst, proberen een deel van de voedselvoorraad van de school -b.v. maïsmeel- op te vragen, verkopen zelf gemaakte zaken zoals pannenkoeken huis aan huis, gebruiken hun moto -als ze die al hebben- als taxi of hopen iets te krijgen van familieleden, ouders van hun leerlingen, collega's van officiële scholen (die wel werden doorbetaald), enz.
Oegandese leraren die over het algemeen een redelijk inkomen hebben, werden door de Covid Task force niet beschouwd als een kwetsbare groep die voedselhulp zou moeten krijgen.
Overheidsinitiatieven
De regering heeft niet echt ingegrepen. De president adviseerde de leraren om Saccos te vormen, dit zijn kleine privébanken. De regering, zich bewust van de moeilijke situatie waarin veel leraren en hun gezinnen zich bevinden, besloot een jaar geleden over te gaan tot steunmaatregelen maar tot op de dag van vandaag zagen de leraren geen cent.
Politieke discussies
Niet alleen leraren kwamen in de problemen, maar ook een aantal vrije scholen. Scholen die een lening aangingen om klassen te bouwen konden hun schulden niet betalen. De infrastructuur wordt in zo’n geval overgenomen door de financiële instelling en wordt dan voor andere doeleinden gebruikt.
Om het geld dat opzij werd gezet voor het ondersteunen van leraren te verdelen, wilde de regering eerst nog een nieuwe registratie-oefening voor vrije scholen organiseren. Maar de vakbonden verzetten zich hier tegen. Ze betoogden dat overheidsfunctionarissen de registratie misbruiken om buitensporige bedragen te eisen van scholen die zich willen registreren.
Oproep tot solidariteit
Covid-19 heeft geleid tot een nooit geziene gezondheidscrisis -die overigens nog niet voorbij is- maar ook tot een immense onderwijscrisis. In het Noorden is die een goed deel opgevangen door online onderwijs, in het Zuiden veel minder tot niet.
Deze ‘Internationale dag van de leraar’ moet voor alle ontwikkelingsactoren een gelegenheid zijn om te informeren over het werk, de arbeidsomstandigheden en de opleidingsmogelijkheden van leraren in het Zuiden. Want dat zijn natuurlijk belangrijke factoren als men wil streven naar kwaliteitsvol basisonderwijs voor iedereen.
Deze Covid-tijden zijn een bijzonder moment om op te roepen tot solidariteit met leraren in lage-inkomenslanden. Solidariteit tussen leraren en schoolbesturen in Noord en Zuid.
‘Leraars zonder Grenzen’ wil een project gericht op uitwisseling tussen leraren opzetten waaraan wij zullen deelnemen. We doen een beroep op Belgische leerkrachten die via sociale media in gesprek willen gaan met collega’s uit Oeganda.
Leer elkaar kennen en realiseer je dat jullie beiden lid zijn van de wereldwijde lerarengemeenschap die wil bouwen aan een betere wereld. Allerlei professionele kwesties kunnen worden besproken en we zijn er zeker van dat deze interactie beide kanten zal verrijken.
Leon Peeters
Ik ben voorzitter van Vzw The village. Sinds 2013 steunt The village een onderwijsproject van Proud Uganda voor kinderen met een verstandelijke beperking in Kabale, Zuid-West Oeganda.
(Engels)
World Teachers’ Day in Uganda (4-8 October 2021)
World Teachers’ Day is a rather recent initiative organized by the UN. It can help by celebrating the profession and raise awareness about teachers issues. This year the theme is ‘Covid 19 and our teachers: impact, lessons and way forward’.
Private teachers in distress
Ugandan schools were closed in March 2020 as one of the measures to halt the Covid pandemic. Unfortunately, most schools remain closed till today. As private schools live from parents contributions soon teachers did not get salaries anymore.
Few alternatives
Where do teachers live from? They have a difficult time working on the field in their villages, asking for a share of the food stock of the school like e.g. maize flour, selling some self produced items like pancakes, riding their motorcycles -if they own one- as a boda boda, hoping for some gifts coming from e.g. relatives, parents of their students, colleagues from state schools (who continued to be paid), etc.
Ugandan teachers who generally have a competitive income did not qualify as a vulnerable group that should receive food help from the Covid Task force.
Government initiatives
Government did not really intervene. The president advised the teachers to form Saccos, these are small private banks. The government, aware of the difficult situation many teachers and their families are in, decided already a year ago about a financial support package but till today teachers did not receive any coin.
Political discussions
Not only private teachers got into trouble, but also a number of private schools. Directors of private schools who took loans for building classes could not pay their debts. The infrastructure was taken over by financial institutions and is now used for other purposes.
To divide the money put aside for supporting private teachers, the government wanted to organize another registration exercise of private schools, but the trade unions opposed. They argued that government officials abuse these exercises for asking excessive amounts of money from schools who want to register. Especially schools who are in competition with schools directed by government officials themselves are badly treated when trying to register, the unions say.
Call for solidarity
Covid-19 has led to an unprecedented health crisis - which, by the way, is not over yet - but also to an immense educational crisis. In the North, the crisis is for a good deal absorbed by online education, in the South -Uganda for example- not.
This ‘World Teachers’ Day’ should be an opportunity for all development actors to inform about the work, work conditions and training opportunities of teachers in the South. These are of course important factors if one wants to strive for quality primary education for all.
These Covid times are a particular moment to call for solidarity with schools and teachers in low income countries. Solidarity among teachers and among school boards in North and South.
Teachers without Frontiers wants to set up a teacher to teacher exchange project where we will take part in. We appeal to Belgian teachers who want to exchange via social media with a colleague in Uganda.
Learn to know each other and realize that you are both members of the global teachers community that wants to build a better world. All kind of professional issues can be discussed and we are sure that this interaction will enrich both sides.
Leon Peeters
I am the president of The village association. Since 2013 The village is supporting PROUD Uganda teaching project for children with intellectual disabilities in Kabale, South-West Uganda.
Black residents of Belgium
Written by Pele
Me, to start testing COVID-19 patients! I exclaimed inside me. I developed cold feet and feared going inside the rooms. I had left my family home, my husband and my three- year-old daughter. Given my proximity to patients with COVID-19, I said to myself, "I cannot be the reason my husband and my daughter die."
As a nurse, is it normal to feel anxious and worried about coping with the pandemic. Health workers report for work in the most challenging of circumstances. There is the fear that we will become infected or we will infect our families, that our colleagues will become sick or the stories we hear from other countries will become our stories.
What does it mean for me to risk my own health — and my family's — for the greater good? This was a very haunting question for me. But I started encouraging myself, saying it is my job to save lives and also in my mind knowing that i took a Nightingale Florence pledge.
Despite the personal risks, I said I feel obligated to help, to comfort patients who were going through this alone.
Haar volledige getuigenis vind je hier:
Ugandan health worker in US shares her experience handling COVID-19 patients - New Vision Official
“Ik maak die reeks in de eerste plaats voor mijn zoon, maar ook voor mezelf. Je weet dat ik het heel moeilijk heb om hierover te praten.”
“Kindjes die hem kaka hebben genoemd.” (3 jaar) “He kaka”. Ik kreeg racistische opmerkingen. (6 jaar)
“Ze zitten je uit te lachen op de speelplaats. En daarna ga je terug naar de klas en moet je weer opletten.”
“Racisme = er zijn superieure en inferieure mensen. Wij hebben dat al geleerd in ons land van herkomst” (kolonisatie).
“Ik heb gekleurde kinderen. Daardoor word je anders bekeken. Het feit dat je kinderen hebt van een vreemdeling...”
“Mama, ik wil een huid zoals jij. Ik wil geen bruine huid.”
Interviewer: hoe kan je je kind beschermen tegen racisme? Geïnterviewde: niet.
Hoe begin je het gesprek over racisme? Dora gaat op reis. Ze ziet alleen maar hutjes en olifanten. Je kan duiden dat er heel andere dingen zijn.
“Je probeert te harmoniëren met die witte kant. Maar je blijft altijd met een leegte achter.”
Moeder in verwachting… “Hoe donkerder mijn kind… hoe moeilijker hij het misschien zal hebben in zijn leven.”
“Ik ga super hard werken.” (strategie) “Ik ga me goed aanpassen.” (strategie) Uitkomst: “ik ben moe.” “Wat moet ik nog doen? Ik heb mijn diploma’s… Het enige dat ik te horen kreeg (tijdens sollicitatie): je gelijkt op Eddy Murphy. Ik ben een comedian. Hij heeft niet naaar mijn competenties gekeken.”
Aflevering 2.
(experte) Je bent geneigd je aan te passen aan verwachtingen. Vooroordelen en stereotypen zijn heel krachtig.
"Ik kan me niet schamen voor wie ik ben. Want ik sta op en ik ben zwart; ik ga slapen en ik ben zwart."
(racisme bij politie) Er is een zwijgcultuur. Het wordt getolereerd.
Ik verkoop het huis liever aan iemand die van de streek is.
(tot zwarte advocate) "Confrater, ik ging vroeger heel vaak op safari in Kenia. Ik spreek een paar woordjes Swahili."
Een Vlaming is wit en spreekt Nederlands.
Heeft die mij graag of ziet die mij als een fetisj?
(Chinese vrouw) Mijn huidskleur heeft blijkbaar iets te maken met de sexual harassment (=unwelcome behavior of a sexual nature).
Racisme zal er altijd zijn, wat je ook zegt, doet, wie je ook bent.
We leven in een land waar sommige mensen je niet willen hebben. Je zoon zal tegen een stootje moeten kunnen, meer dan Jan en Piet.
Aflevering 3.
Waar hoor ik nu thuis?
(de tijd dat discotheken gesloten bleven voor) ...en funk. Uw 'culture' staat daar in hoofdletters en je mag niet binnen.
(metisse) "Hoe kan je nu half zijn? Ik ben 100% het kind van mijn moeder en 100% het kind van mijn vader, dus 200%!"
Ik zei tegen mijn (zwarte) moeder: het is door jou dat ik gepest word op school.
(waar wij op hopen? Dat we) ...mee mogen schrijven wat het Vlaamse, het Westerse verhaal is.
"Je kan enkel goed doen door perfect te zijn. Anders ben je een stuk vuil."
De ander beter leren kennen? Ja.
(...)
Aflevering 4.
Abel: ik hoop dat mijn klasgenoten ook kijken. Dan realiseren ze zich wat het is voor mij.
"Minderheden worden altijd gediscrimineerd." Dat gaat dan niet alleen over kleur.
Leerkrachten hebben vaak een lagere verwachting van migrantenkinderen.
Als leerkracht is het je plicht om in te grijpen als je dingen ziet gebeuren! Een leerkracht hoort zich zorgen te maken over je welzijn.
Als mensen je altijd in twijfel trekken begin je op den duur aan jezelf te twijfelen.
(moslim) "Je huistaal is niet OK, je godsdienst is niet OK, je huidskleur is niet OK."
Als je iets fout doet is je afkomst de eerste stok waarmee ze je slaan.
(Turk) Eigenlijk geeft men ons de boodschap: hier mag je niet aarden, hier mag je geen wortel schieten.
Racisme kan je ook afleiden uit non verbaal gedrag: (fysieke) afstand = groter en oogcontact = korter.
Als ik je één ding mag wensen: wat zou dat zijn? Dat ik mezelf mag zijn. En dat anderen mij dat ook toelaten.


No comments:
Post a Comment