Thursday, 28 October 2021

It is my job to save lives

Kalken Mondiaal. Abal ontmoetingsplek.

Tijdens Covid-19 kom je ook mensen tegen die zichzelf overstijgen: zoals Sarah Bugingo, de Oegandese verpleegster in New York, die getuigt hoe ze haar angsten overwon. Dit is een verhaal uit het begin van de pandemie in de VS.

Me, to start testing COVID-19 patients! I exclaimed inside me. I developed cold feet and feared going inside the rooms. I had left my family home, my husband and my three- year-old daughter. Given my proximity to patients with COVID-19, I said to myself, "I cannot be the reason my husband and my daughter die."

As a nurse, is it normal to feel anxious and worried about coping with the pandemic. Health workers report for work in the most challenging of circumstances. There is the fear that we will become infected or we will infect our families, that our colleagues will become sick or the stories we hear from other countries will become our stories.

What does it mean for me to risk my own health — and my family's — for the greater good? This was a very haunting question for me. But I started encouraging myself, saying it is my job to save lives and also in my mind knowing that i took a Nightingale Florence pledge.

Despite the personal risks, I said I feel obligated to help, to comfort patients who were going through this alone.

Haar volledige getuigenis vind je hier:

Ugandan health worker in US shares her experience handling COVID-19 patients - New Vision Official

Saturday, 23 October 2021

Het leven in kleur. Canvasserie van Karine Claassen. Aflevering 1.

Kalken Mondiaal. Abal ontmoetingsplek.

Racisme in Vlaanderen? Valt wel mee of niet? De vijfdelige reeks zoekt het uit en peilt zonder taboes naar het racisme in ons onderwijs, justitie, media, en in ons allemaal.

“Ik maak die reeks in de eerste plaats voor mijn zoon, maar ook voor mezelf. Je weet dat ik het heel moeilijk heb om hierover te praten.”

“Kindjes die hem kaka hebben genoemd.” (3 jaar) “He kaka”. Ik kreeg racistische opmerkingen. (6 jaar)

“Ze zitten je uit te lachen op de speelplaats. En daarna ga je terug naar de klas en moet je weer opletten.”

“Racisme = er zijn superieure en inferieure mensen. Wij hebben dat al geleerd in ons land van herkomst” (kolonisatie).

“Ik heb gekleurde kinderen. Daardoor word je anders bekeken. Het feit dat je kinderen hebt van een vreemdeling...”

“Mama, ik wil een huid zoals jij. Ik wil geen bruine huid.”

Interviewer: hoe kan je je kind beschermen tegen racisme? Geïnterviewde: niet.

Hoe begin je het gesprek over racisme? Dora gaat op reis. Ze ziet alleen maar hutjes en olifanten. Je kan duiden dat er heel andere dingen zijn.

“Je probeert te harmoniëren met die witte kant. Maar je blijft altijd met een leegte achter.”

Moeder in verwachting… “Hoe donkerder mijn kind… hoe moeilijker hij het misschien zal hebben in zijn leven.”

“Ik ga super hard werken.” (strategie) “Ik ga me goed aanpassen.” (strategie) Uitkomst: “ik ben moe.” “Wat moet ik nog doen? Ik heb mijn diploma’s… Het enige dat ik te horen kreeg (tijdens sollicitatie): je gelijkt op Eddy Murphy. Ik ben een comedian. Hij heeft niet naaar mijn competenties gekeken.”

(...)

Meer afleveringen en sprokkels op de pagina 'Kalken Mondiaal'. Je vindt er al aflevering 2, 3 en 4.




Sunday, 10 October 2021

World Teachers' Day in Uganda

Merci'tjes voor de Internationale dag van de leraar.

Kalken Mondiaal. PROUD Museum.

(Dutch)

Internationale dag van de leraar in Oeganda (4-8 oktober 2021)

De ‘Internationale dag van de leraar’ is een vrij recent initiatief van de VN. Het kan helpen om het beroep in de belangstelling te plaatsen en mensen meer gevoelig te maken voor kwesties die het beroep van leraar aanbelangen. Dit jaar is het thema 'Covid 19 en onze leerkrachten: impact, geleerde lessen en hoe verder?'.

Leraren in nood

De Oegandese scholen sloten in maart 2020 hun deuren als één van de maatregelen om de Covid-pandemie een halt toe te roepen. En de meeste scholen zijn vandaag nog steeds gesloten! Omdat de vrije scholen leven van de bijdragen van de ouders kregen de leraren al snel geen loon meer.

Weinig alternatieven

Waar leven die leraren dan van? Ze hebben het moeilijk en werken op het veld van hun familie in hun dorp van herkomst, proberen een deel van de voedselvoorraad van de school -b.v. maïsmeel- op te vragen, verkopen zelf gemaakte zaken zoals pannenkoeken huis aan huis, gebruiken hun moto -als ze die al hebben- als taxi of hopen iets te krijgen van familieleden, ouders van hun leerlingen, collega's van officiële scholen (die wel werden doorbetaald), enz.

Oegandese leraren die over het algemeen een redelijk inkomen hebben, werden door de Covid Task force niet beschouwd als een kwetsbare groep die voedselhulp zou moeten krijgen.

Overheidsinitiatieven

De regering heeft niet echt ingegrepen. De president adviseerde de leraren om Saccos te vormen, dit zijn kleine privébanken. De regering, zich bewust van de moeilijke situatie waarin veel leraren en hun gezinnen zich bevinden, besloot een jaar geleden over te gaan tot steunmaatregelen maar tot op de dag van vandaag zagen de leraren geen cent.

Politieke discussies

Niet alleen leraren kwamen in de problemen, maar ook een aantal vrije scholen. Scholen die een lening aangingen om klassen te bouwen konden hun schulden niet betalen. De infrastructuur wordt in zo’n geval overgenomen door de financiële instelling en wordt dan voor andere doeleinden gebruikt.

Om het geld dat opzij werd gezet voor het ondersteunen van leraren te verdelen, wilde de regering eerst nog een nieuwe registratie-oefening voor vrije scholen organiseren. Maar de vakbonden verzetten zich hier tegen. Ze betoogden dat overheidsfunctionarissen de registratie misbruiken om buitensporige bedragen te eisen van scholen die zich willen registreren.

Donoren en de onderwijscrisis

Covid-19 heeft geleid tot een nooit geziene gezondheidscrisis -die overigens nog niet voorbij is- maar ook tot een immense onderwijscrisis. In het Noorden is die een goed deel opgevangen door online onderwijs, in het Zuiden veel minder tot niet.

Zou het niet passend zijn dat donoren, waaronder België, die een belangrijke bijdrage leveren aan het Oegandese onderwijsbudget de onderwijsnetten dichter bij elkaar brengen en meteen ook anomalieën op het vlak van onderwijsinitiatief aankaarten? Tegelijk inspecteur en schooleigenaar zijn, dat gaat niet.

En hoe dan ook, Covid of niet, moeten niet alle (toekomstige) leerkrachten ‘computer literate’ worden gemaakt? Is dat geen minimum voorwaarde om te komen tot beter onderwijs? Oeganda is een jong land, met een geheel andere bevolkingspyramide dan de onze, en jongeren zijn hongerig om te leren.

Deze ‘Internationale dag van de leraar’ moet voor alle ontwikkelingsactoren een gelegenheid zijn om te informeren over het werk, de arbeidsomstandigheden en de opleidingsmogelijkheden van leraren in het Zuiden. Want dat zijn natuurlijk belangrijke factoren als men wil streven naar kwaliteitsvol basisonderwijs voor iedereen.

Oproep tot solidariteit

Deze Covid-tijden zijn ook een bijzonder moment om op te roepen tot solidariteit met leraren in lage-inkomenslanden. Solidariteit tussen leraren en schoolbesturen in Noord en Zuid.

‘Leraars zonder Grenzen’ wil een project gericht op uitwisseling tussen leraren opzetten waaraan wij zullen deelnemen. We doen een beroep op Belgische leerkrachten die via sociale media in gesprek willen gaan met collega’s uit Oeganda.

Leer elkaar kennen en realiseer je dat jullie beiden lid zijn van de wereldwijde lerarengemeenschap die wil bouwen aan een betere wereld. Allerlei professionele kwesties kunnen worden besproken en we zijn er zeker van dat deze interactie beide kanten zal verrijken.

Leon Peeters
Ik ben voorzitter van Vzw The village. Sinds 2013 steunt The village een onderwijsproject van Proud Uganda voor kinderen met een verstandelijke beperking in Kabale, Zuid-West Oeganda.



(Engels)

World Teachers’ Day in Uganda (4-8 October 2021)

World Teachers’ Day is a rather recent initiative organized by the UN. It can help by celebrating the profession and raise awareness about teachers issues. This year the theme is ‘Covid 19 and our teachers: impact, lessons and way forward’.

Private teachers in distress

Ugandan schools were closed in March 2020 as one of the measures to halt the Covid pandemic. Unfortunately, most schools remain closed till today. As private schools live from parents contributions soon teachers did not get salaries anymore.

Few alternatives

Where do teachers live from? They have a difficult time working on the field in their villages, asking for a share of the food stock of the school like e.g. maize flour, selling some self produced items like pancakes, riding their motorcycles -if they own one- as a boda boda, hoping for some gifts coming from e.g. relatives, parents of their students, colleagues from state schools (who continued to be paid), etc.

Ugandan teachers who generally have a competitive income did not qualify as a vulnerable group that should receive food help from the Covid Task force.

Government initiatives

Government did not really intervene. The president advised the teachers to form Saccos, these are small private banks. The government, aware of the difficult situation many teachers and their families are in, decided already a year ago about a financial support package but till today teachers did not receive any coin.

Political discussions

Not only private teachers got into trouble, but also a number of private schools. Directors of private schools who took loans for building classes could not pay their debts. The infrastructure was taken over by financial institutions and is now used for other purposes.

To divide the money put aside for supporting private teachers, the government wanted to organize another registration exercise of private schools, but the trade unions opposed. They argued that government officials abuse these exercises for asking excessive amounts of money from schools who want to register. Especially schools who are in competition with schools directed by government officials themselves are badly treated when trying to register, the unions say.

Donors and the education crisis

Covid-19 has led to an unprecedented health crisis - which, by the way, is not over yet - but also to an immense educational crisis. In the North, the crisis is for a good deal absorbed by online education, in the South -Uganda for example- not.

Would it not be appropriate for donors, including Belgium, who make an important contribution to the Ugandan education budget, to bring the education networks (official and private) closer together and to raise questions about anomalies in the field of education initiative? Being an inspector and school owner at the same time, should not be allowed.

And anyway, Covid or not, shouldn't all (future) teachers be made 'computer literate'? Isn't that a minimum condition for achieving better education? Uganda is a young country, with a completely different population pyramid than ours, and young people are hungry to learn.

This ‘World Teachers’ Day’ should be an opportunity for all development actors to inform about the work, working conditions and training opportunities of teachers in the South. These are of course important factors if one wants to strive for quality primary education for all.

Call for solidarity

These Covid times are a particular moment to call for solidarity with schools and teachers in low income countries. Solidarity among teachers and among school boards in North and South.

Teachers without Frontiers wants to set up a teacher to teacher exchange project where we will take part in. We appeal to Belgian teachers who want to exchange via social media with a colleague in Uganda.

Learn to know each other and realize that you are both members of the global teachers community that wants to build a better world. All kinds of professional issues can be discussed and we are sure that this interaction will enrich both sides.

Leon Peeters
I am the president of The village association. Since 2013 The village is supporting PROUD Uganda teaching project for children with intellectual disabilities in Kabale, South-West Uganda.